Groene zeep dankt haar naam oorspronkelijk niet aan het feit dat het milieuvriendelijk was. De zeep was, en is nog steeds, daadwerkelijk een beetje groenig van kleur. De groene kleur was vroeger afkomstig van hennepolie. Tegenwoordig worden andere vetten gebruikt maar de kleur is nog steeds groen (ook wel bruine zeep, zachte zeep of goudzeep genoemd.) Maar hoe kan een zeep dat gemaakt wordt van hoofdzakelijk vetten nu ontvettend werken? Die vraag houdt mij al langere tijd bezig. Dus ik ging op onderzoek uit.
De samenstelling van groene zeep
Groene zeep, of eigenlijk bijna alle zeep, is een combinatie van oliën of vetten en loog. Het loog is nodig voor de verzeping. Loog is dus een essentieel ingrediënt in zeep en bijna altijd van synthetische afkomst. Dat klinkt in mijn oren niet als volledig ‘groen’. Groene zeep is een zachte substantie, dit wordt verkregen door de olie te verzepen met kaliumhydroxide.
Kaliumhymdroxide of kaliumloog
In zuivere vorm wordt kaliumhydroxide gebruikt als reinigingsmiddel, ontsmettingsmiddel, verfafbijtmiddel en gootsteenontstopper. Wij begrijpen dat het in groene zeep in een verdunde hoeveelheid zal voorkomen. Maar in welke concentratie dat is, is mij volledig onduidelijk. Loog wordt meestal niet genoemd of gezien als afzonderlijk ingrediënt omdat het samen met oliën verzeept wordt en dus niet in de originele vorm voor komt. Of loog nu op synthetische of natuurlijke wijze is geproduceerd, het is een gevaarlijke stof en vraagt om voorzichtigheid.
Op Wikipedia lees ik dat de oplossing zeer basisch en corrosief is. Een base is de tegenhanger van een zuur. Zuren worden door basen geneutraliseerd onder vorming van een zout en water. Sterke basen zijn even gevaarlijk of nog gevaarlijker dan sterke zuren en veroorzaken ernstige weefselbeschadiging. Een voorbeeld van een sterke base is natronloog. Corrosief is een materie-eigenschap en betekent dat een stof andere stoffen waarmee hij in contact komt kan vernietigen of onherstelbaar beschadigen. In geval van contact met weefsel zoals de huid veroorzaakt een dergelijke stof brandwonden.[1] Ook inademen van een corrosieve stof kan gevaarlijk zijn.
Limonene en parfum in groene zeep
Aan groene zeep wordt limonene en parfum toegevoegd voor de geur. Van limonene weten we dat het zeer giftig is voor in het water levende organismen. Maar ook parfum is giftig voor in water levende organismen.
Claim biologisch afbreekbaar
Het staat natuurlijk prachtig op de verpakking, 100% biologisch afbreekbaar. Maar wist jij dat het bij Europese wetgeving geregeld is dat alle oppervlakteactieve stoffen in was- en schoonmaakmiddelen biologisch afbreekbaar moeten zijn? Dus hoe zit het dan met de claim biologische afbreekbaarheid? Omdat het bij wet geregeld is vinden de meeste fabrikanten niet nodig om dit te melden op de verpakking. Maar op een product als groene zeep geeft het net dat extra ‘groene’ tintje aan de zeep.
Milieuvriendelijk of niet?
Dat groene zeep milieuvriendelijk is, is in mijn ogen een misverstand. De oliën/vetten zijn chemisch bewerk en het is dus gewoon een chemisch product. Zoals je hiervoor kunt lezen heeft biologische afbreekbaarheid niets te maken dat het milieuvriendelijker zou zijn. Wel denk ik dat het zo is dat groene zeep beter is voor het milieu dan andere schoonmaakproducten.
Ik vind zelf groene zeep helemaal niet zo fijn om schoon te maken. Het laat snel een vettig laagje achter en kan bij tuintegels (beton) zelfs vlekken achterlaten.
Opmerking: dit artikel is geschreven door een milieubewuste consument zonder binding met de schoonmaakindustrie. Wij aanvaarden geen aansprakelijkheid op de inhoud van deze tekst, hoewel deze met zorg is samengesteld. Voel vrij om te reageren op dit artikel om feiten of fabels te verhelderen.
(9 votes, average: 3,33 out of 5)
Laden...